Z ks. Bogdanem Świerczewskim CSMA, rektorem Narodowego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Papui Nowej Gwinei rozmawia Małgorzata Pabis
Jak doszło do powstania Narodowego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Papui Nowej Gwinei?
Narodowe Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Papui Nowej Gwinei miało swoje początki w roku 2010, gdy inicjatywa wyszła od grupy miłosierdzia Bożego w Ruqust, która działała w parafii Kuli. Miejscowa ludność zaangażowana w tę inicjatywę sama stała się wykonawcą projektu.
Proces ten obejmował fizyczne zaangażowanie społeczności, która aktywnie uczestniczyła w tworzeniu sanktuarium, co symbolizowało ich oddanie i zaangażowanie w budowę tego miejsca kultu. Kamienie, które sami przynosili, były nie tylko materiałem budowlanym, ale również symbolem ich indywidualnej pokuty i modlitwy. Konsekracja Narodowego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia miała miejsce w 2015 roku i została przeprowadzona przez Nuncjusza Apostolskiego Arcybiskupa Michaela Banacha. To uroczyste wydarzenie było kulminacją wieloletniego wysiłku społeczności i świadczyło o głębokim znaczeniu tego miejsca dla wiernych w Papui Nowej Gwinei.
Jaką rolę odegrała w powstaniu tego Sanktuarium Crescentia Anderson, którą znamy w Łagiewnikach, gdyż tutaj do nas przybywała?
Crescentia Anderson odegrała istotną rolę w powstaniu Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ruqust, Papui Nowej Gwinei. Po jej udziale w konferencji „Miłosierdzie Boże” w Krakowie w 2005 roku, gdzie została wydelegowana do odbioru świecy symbolizującej Światło Miłosierdzia dla Oceanii, wróciła do Papui i przekazała ten znak apostołom miłosierdzia w Ruqust.
Po pięciu latach wspólnej modlitwy i działań miłosierdzia, wspólnota zdecydowała się na budowę Sanktuarium Miłosierdzia Bożego na cześć Bożego Miłosierdzia.
Jej aktywna rola w tym procesie pokazuje, jak inspiracja i zaangażowanie jednej osoby mogą wpłynąć na rozwój duchowy i społeczny wspólnoty. Jej udział w tym projekcie, który miał na celu uczczenie Miłosierdzia Bożego, jest jednym z kluczowych elementów historii powstania tego sanktuarium.
Jak dziś wygląda kult Bożego Miłosierdzia w Papui Nowehj Gwinei?
Kult Bożego Miłosierdzia jest istotną częścią życia religijnego społeczności w Ruqust. Sanktuarium Miłosierdzia Bożego stało się miejscem pielgrzymek i modlitwy, gromadząc wiernych z różnych regionów Papui Nowej Gwinei i Australii. Msze Święte odprawiane są w nim regularnie, szczególnie w każdą niedzielę o godzinie 15.00, co może świadczyć o utrzymującej się tradycji kultu Bożego Miłosierdzia, związanego z Godziną Miłosierdzia.
Oprócz tego, istnieją również inne elementy kultu, takie jak wprowadzenie relikwii św. Faustyny i św. Jana Pawła II i bł. Ks. Michała Sopoćko, co dodatkowo pogłębia związek z postaciami związanymi z kultem Bożego Miłosierdzia. Pielgrzymi, którzy przybywają do sanktuarium, świadczą o szczególnej obecności Miłosiernego Boga, co sugeruje, że kult ten nadal odgrywa ważną rolę w duchowym życiu społeczności w Ruqust.
A Święto Bożego Miłosierdzia?
Święto Bożego Miłosierdzia w Narodowym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Ruqust, Papui Nowej Gwinei, jest obchodzone bardzo uroczyście. Podczas święta są prowadzone rekolekcje dla młodzieży, sióstr zakonnych i księży. Pielgrzymki z całej Papui Nowej Gwinei gromadzą się, przychodząc do sanktuarium, a uczestnicy noszą kolorowe tradycyjne stroje. To święto Bożego Miłosierdzia przyciąga ludzi ze względu na swoją uroczystość, modlitewny charakter i tradycyjną atmosferę.
W Narodowym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Ruqust odbył się Kongres Miłosierdzia Bożego, w którym wzięło udział ponad 600 osób, co potwierdza zaangażowanie w pogłębianie kultu Miłosierdzia Bożego. W ramach praktyk religijnych odprawiana jest Nowenna do Miłosierdzia Bożego, co stanowi okres intensywnej modlitwy i rozważań na temat Bożego Miłosierdzia. Te praktyki, w połączeniu z organizacją Kongresu, mogą stanowić istotną część życia duchowego wspólnoty w sanktuarium.
Czy znacie i odmawiacie Akt zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu?
Akt zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu jest ważnym aktem duchowym w praktykach katolickich. Wiele osób na świecie, odmawia ten Akt zawierzenia jako wyraz oddania się Bożemu Miłosierdziu i zaufania Jego opiece nad światem. Jest to piękna praktyka duchowa, wyrażająca głębokie zaufanie i oddanie Bogu. Odmawianie Aktu zawierzenia jest dla nas źródłem siły i pocieszenia w trudnych chwilach życia.
Czy są Księdzu znane jakieś wyproszone łaski?
Tak, w Narodowym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, wierni regularnie dziękują za otrzymane łaski podczas szczególnego nabożeństwa, które odbywa się co miesiąc. Przez ostatnie 10 lat odbyło się wiele uroczystości dziękczynnych, podczas których wierni świadczyli o wielu wyproszonych łaskach.
Podczas tych uroczystości wspólnota składa dziękczynienie za pogodzenie w rodzinie, uratowanie od wojen plemiennych, błogosławieństwo pokoju, łaskę otrzymania dobrej pracy oraz wyjście z nałogu alkoholizmu. Te konkretne świadectwa przypominają o potędze modlitwy i wiary w Miłosierdzie Boże, które przyczyniają się do transformacji życia ludzi i ich wspólnoty. Dzięki nabożeństwom i uroczystościom dziękczynnym, Sanktuarium staje się miejscem, gdzie wierni dzielą się swoimi doświadczeniami Bożego Miłosierdzia i zbliżają się do Boga poprzez wdzięczność za otrzymane łaski.
„A jak Ksiądz widzi rolę łagiewnickiego Sanktuarium?
Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, będące miejscem związanym z życiem i działalnością św. Siostry Faustyny Kowalskiej, zajmuje wyjątkowe miejsce w sercach wielu katolików na całym świecie. To centralne miejsce kultu Bożego Miłosierdzia, które przyciąga pielgrzymów z różnych zakątków globu.
Rola tego sanktuarium dla świata może być widziana jako miejsce modlitwy, pokuty i uzdrowienia, w którym wierni znajdują wsparcie duchowe. Sanktuarium staje się przestrzenią, w której ludzie szukają pocieszenia i nadziei w obliczu swoich życiowych wyzwań. Poprzez głoszenie orędzia Bożego Miłosierdzia, Sanktuarium w Łagiewnikach przyczynia się do szerzenia przesłania o nieskończonym miłosierdziu Boga dla wszystkich ludzi.
Dodatkowo, jako miejsce kultu związanego ze świętą Faustyną Kowalską, Sanktuarium odgrywa rolę w propagowaniu jej duchowego dziedzictwa oraz nauczania o Bożym Miłosierdziu. To miejsce stało się ważnym punktem spotkań dla katolików, którzy pragną wzmocnić swoją wiarę, doświadczając miłosierdzia Bożego inspirując się życiem świętej Faustyny.
Czekacie na Dzwon Nadziei...
Czekamy z niecierpliwością na Dzwon Nadziei, który powstaje z inicjatywy grupy z Australii, a inicjatorem tego pięknego projektu jest Ryszard Hodowany. Dzwon Nadziei ma szczególne znaczenie jako symbol rozprzestrzeniania się Bożego Miłosierdzia na całym świecie. Ta inicjatywa ma na celu szerzenie orędzia miłosierdzia Bożego i przypomnienie o ważnych wartościach duchowych.
Ryszard Hodowany, będąc inicjatorem tego przedsięwzięcia, inspiruje innych do angażowania się w dzieło miłosierdzia i propagowania nauk św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Montaż Dzwonu Nadziei, przypadający na 10. rocznicę powstania sanktuarium, jest wyjątkowym wydarzeniem, które zaznacza istotną rolę tego miejsca w szerzeniu ducha miłosierdzia Bożego na całym świecie.
Dzwon Nadziei stanie się symbolem, który będzie rozbrzmiewał, przynosząc radość i nadzieję, jednocząc ludzi w modlitwie i miłości do Bożego Miłosierdzia. To piękne przedsięwzięcie łączy ludzi z różnych miejsc i kultur, tworząc wspólnotę wiernych zjednoczoną w miłości i nadziei.
Czym – zdaniem Księdza – jest dla współczesnych ludzi Boże Miłosierdzie?
Boże Miłosierdzie stanowi fundament emocjonalnego wsparcia, duchowego uzdrowienia i nadziei w obliczu życiowych trudności. W otaczającym nas świecie pełnym wyzwań, niepewności i zmagania się z różnymi problemami, Boże Miłosierdzie jest źródłem pocieszenia, zrozumienia i przebaczenia.
Dla wielu ludzi Boże Miłosierdzie staje się oznaką akceptacji i bezwarunkowej miłości, pomagając przezwyciężać poczucie winy, ból i samotność. To także źródło inspiracji do okazywania miłosierdzia innym oraz budowania wspólnoty opartej na wartościach chrześcijańskich.
W społeczeństwie, gdzie czasami trudno odnaleźć sens czy stabilność, Boże Miłosierdzie staje się drogowskazem, podtrzymującym w trudnych momentach i kierującym ku budowaniu lepszego życia zgodnie z duchowymi wartościami. Jest to więc nie tylko aspekt religijny, ale również filar umacniający ludzi w codziennym życiu.
Dziękuję za rozmowę