26 czerwca – 2 lipca 2022 r.
Tydzień III
DUCH ŚWIĘTY MIŁOŚCIĄ I MIŁOSIERDZIEM
26 czerwca – niedziela
Fragment z Dzienniczka św. siostry Faustyny:
Miłość, miłość i jeszcze raz miłość Boga, ponad to nie ma nic większego ani w niebie, ani na ziemi. Największa wielkość to jest – miłować Boga, prawdziwa wielkość jest w miłości Bożej, prawdziwa mądrość jest – miłować Boga. Wszystko, co jest wielkie i piękne – w Bogu jest; poza Bogiem nie ma piękna ani wielkości. O mędrcy świata i umysły wielkie – poznajcie, że prawdziwa wielkość jest w miłowaniu Boga. (Dzienniczek, 990)
Rozważanie Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego:
Dar mądrości – „do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych”.
Ojciec Święty Jan Paweł II podczas spotkania z młodzieżą akademicką 3 czerwca 1979 roku – a była to Niedziela Zesłania Ducha Świętego – przekazał młodym szczególny, zapewne bardzo drogi dla siebie, osobisty dar. Zwracając się do nich, rzekł: „Przyjmijcie ode mnie tę modlitwę, której nauczył mnie mój ojciec – i pozostańcie jej wierni. Będziecie wówczas trwać w Wieczerniku Kościoła, związani z najgłębszym nurtem jego dziejów, i będziecie wówczas trwać w Wieczerniku dziejów narodu”. Pochylmy się z uwagą nad tą modlitwą i postarajmy się wniknąć w treść poszczególnych jej próśb zanoszonych do Ducha Świętego. Ducha Świętego, który obdarzy Apostołów darem mądrości i wiedzy Bożej, obiecał w Wieczerniku sam Chrystus. (...) Boga nie poznaje się czysto teoretycznie. Wtedy bowiem jawiłby się nam jako daleki i obojętny na nasz los Absolut. Boga w Trójcy Świętej Jedynego, który „jest miłością” (por. 1 J 4, 16b), poznaje się miłością. Do niej wzywa nas Chrystus w dwóch przykazaniach miłości i właśnie jej udziela nam Duch Święty. „Nikt nigdy Boga nie oglądał – stwierdza w swoim Pierwszym Liście św. Jan (1 J 4, 12a). Nikt Go przecież zmysłowo nie doświadczył – i w ten sposób nigdy doświadczyć nie może. Jednakże dzięki miłości drugiego człowieka możemy – dzięki Duchowi Świętemu – doświadczyć tego, że w Nim naprawdę trwamy.
Módlmy się teraz słowami Aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu, którego dokonał w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 roku św. Jan Paweł II:
Boże, Ojcze Miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!
27 czerwca – poniedziałek
Fragment z Dzienniczka św. siostry Faustyny:
Często proszę Pana Jezusa o rozum oświecony wiarą. Wyrażam to Panu w tych słowach: Jezu, daj mi rozum, i wielki rozum, jedynie na to, abym Ciebie lepiej poznała, bo im Cię lepiej poznam, tym Cię goręcej ukocham. Jezu, proszę Cię o potężny rozum w rozumieniu rzeczy Bożych i wyższych. Jezu, daj mi rozum wielki, którym poznawać będę Twą Boską Istotę i Twoje życie wewnętrzne, Troiste. Uzdolnij mój umysł przez szczególną swą łaskę... (Dzienniczek, 1474)
Rozważanie Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego:
Dar rozumu – „do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej”
Zrozumienie tajemnic chrześcijańskiej wiary jest możliwe jedynie dzięki Duchowi Świętemu. Stąd wprost na konieczność Jego zesłania na Apostołów, a poprzez nich na cały Kościół, mówił w Wieczerniku Pan Jezus: „A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe” (J 14, 26; 16, 13). Dar rozumu jest nam zwłaszcza potrzebny wtedy, gdy musimy stanąć wobec ludzi, oczekujących od nas argumentów na rzecz prawdziwości naszej wiary w Boga. Różne są sytuacje, w których trzeba nam będzie z tych argumentów korzystać. Może to być dyskusja o charakterze filozoficzno-teologicznym, jak to było w sytuacji Mowy św. Pawła na Areopagu ateńskim (por. Dz 17, 16-34). Argumenty te mogą okazać się niezbędne także w sytuacji różnych prześladowań, a nawet zagrożenia życia, wynikających z naszej wiary. Wtedy bowiem musimy mieć przemyślane już wcześniej argumenty, które, z jednej strony, będą nas utwierdzać w naszym wiernym trwaniu przy Bogu, a z drugie strony, będą nam służyły na odparcie zarzutów kierowanych przeciwko nam przez naszych prześladowców.
Módlmy się teraz słowami Aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu, którego dokonał w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 roku św. Jan Paweł II:
Boże, Ojcze Miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!
28 czerwca – wtorek
Fragment z Dzienniczka św. siostry Faustyny:
... jeżeli dusza jest wierna tej łasce Bożej, to w bardzo krótkim czasie dusza może dojść do najwyższej świętości, do jakiej stworzenie tu na ziemi dojść może. Bóg jest bardzo hojny i nikomu łaski swojej nie odmawia, więcej daje, aniżeli my Go o to prosimy. Wierność w wypełnianiu natchnień Ducha Świętego - to najkrótsza droga. (Dzienniczek, 291)
Rozważanie Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego:
Dar rady – „abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował”
Duch Święty przemawia do nas, udzielając daru rady, przede wszystkim w przenikniętej modlitewną ciszą głębi naszych sumień. Aby móc usłyszeć w sobie głos Ducha Świętego, musimy nieustannie troszczyć się o ich prawość. Wzywa nas do tego św. Piotr Apostoł w swoim Pierwszym Liście: „A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie” (1 P 3, 16). Ono bowiem daje człowiekowi wewnętrzną moc świadczenia prawdy, na wzór św. Pawła, który pisał w Liście do Rzymian: „Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym” (Rz 9, 1). Szczególnym miejsce doświadczenia daru rady jest Sakrament Pokuty i Pojednania. Daje on człowiekowi nie tylko możliwość stanięcia w prawdzie wobec swych grzechów i upadków, ale także wobec wołania i powołania Bożego.
Módlmy się teraz słowami Aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu, którego dokonał w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 roku św. Jan Paweł II:
Boże, Ojcze Miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!
29 czerwca – środa
Fragment z Dzienniczka św. siostry Faustyny:
O gdyby dusze chciały choć trochę słuchać głosu sumienia i głosu, czyli natchnienia Ducha Świętego, mówię: choć trochę - bo skoro raz się oddamy wpływowi Ducha Bożego, to On sam dopełni tego, czego nam nie dostawać będzie. (Dzienniczek, 359)
Rozważania Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego:
Dar męstwa – „aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać”
„Gdy Duch Święty zstąpi na was – tuż przed swoim Wniebowstąpieniem mówił do Apostołów Pan Jezus – otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8). Duch Święty, który na nich zstąpił dziesięć dni później, sprawił, że stali się zupełnie nowymi ludźmi. Z zalęknionych, obawiających się losu Chrystusa, stali się Jego odważnymi świadkami. Stąd też postawieni przed Sanhedrynem, jednoznacznie wyznali swą wiarę, mówiąc wobec arcykapłanów, saduceuszów i faryzeuszów: „Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni” (Dz 5, 30-32).
Módlmy się teraz słowami Aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu, którego dokonał w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 roku św. Jan Paweł II:
Boże, Ojcze Miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!
30 czerwca – czwartek
Fragment z Dzienniczka św. siostry Faustyny:
Duch Święty nie mówi do duszy rozproszonej i gadatliwej, ale przemawia przez swe ciche natchnienia do duszy skupionej, do duszy milczącej. Gdyby było ściśle zachowane milczenie, nie byłoby szemrań, rozgoryczeń, obmów, plotek, nie byłaby szarpana miłość bliźniego, jednym słowem, wiele błędów by upadło. Usta milczące są czystym złotem i świadczą o świętości wewnętrznej. (Dzienniczek, 552)
Rozważanie Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego
Dar umiejętności – „abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary”
Życie wiarą domaga się konsekwencji. Pierwszą z nich jest – od strony negatywnej –radykalne odcięcie się od złego. Nie bez powodu podczas udzielania Chrztu ze strony szafarza tego sakramentu padają następujące pytania: „Czy wyrzekacie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych? Czy wyrzekacie się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby was grzech nie opanował? Czy wyrzekacie się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?”. Chodzi bowiem o to, aby człowiek ochrzczony, który w przypadku Chrztu osoby dorosłej – samodzielnie, a w przypadku Chrztu małego dziecka poprzez swoich rodziców i chrzestnych, mógł jednoznacznie powiedzieć: „Wyrzekam się!” i w dalszym swoim życiu dać się prowadzić Duchowi Świętemu, rozlewającemu w nas miłość Bożą.
Módlmy się teraz słowami Aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu, którego dokonał w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 roku św. Jan Paweł II:
Boże, Ojcze Miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!
1 lipca – piątek
Fragment z Dzienniczka św. siostry Faustyny:
Dusza zbroi się przez modlitwę do walki wszelakiej. W jakimkolwiek dusza jest stanie, powinna się modlić. Musi się modlić dusza czysta i piękna, bo inaczej utraciłaby swą piękność; modlić się musi dusza dążąca do tej czystości, bo inaczej nie doszłaby do niej; modlić się musi dusza dopiero co nawrócona, bo inaczej upadłaby z powrotem; modlić się musi dusza grzeszna, pogrążona w grzechach, aby mogła powstać. I nie ma duszy, która by nie była obowiązana do modlitwy, bo wszelka łaska spływa przez modlitwę. (Dzienniczek, 146)
Rozważanie Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego:
Dar pobożności – „abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością”
Łacińskie słowo pietas jest tłumaczone na język polski jako „pobożność”. Wskazuje ono na pewien sposób życia człowieka „po Bożemu”, czyli zgodnego z zamysłem samego Boga co do niego. (...) Miłość ta wyraża się przede wszystkim w modlitwie chrześcijańskiej, która – w odróżnieniu od modlitw typowych dla różnych innych religii – jest owocem łaski Ducha Świętego. To właśnie wtedy, gdy modli się chrześcijanin, spełniają się słowa Pana Jezusa: „Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec. Bóg jest duchem: potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie” (J 4, 23-24) (...) Wewnętrznemu otwarciu się na dar pobożności, który zsyła nam Duch Święty, powinien towarzyszyć osobisty wysiłek modlitwy. (...)
Módlmy się teraz słowami Aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu, którego dokonał w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 roku św. Jan Paweł II:
Boże, Ojcze Miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!
2 lipca – sobota
Fragment z Dzienniczka św. siostry Faustyny:
O Jezu, utrzymuj mnie w bojaźni świętej, abym nie marnowała łask. Dopomóż mi być wierną natchnieniom Ducha Świętego, dozwól, niech raczej mi pęknie serce z miłości ku Tobie, aniżeli bym miała opuścić choćby jeden akt tej miłości. (Dzienniczek, 1557)
Rozważanie Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego
Dar bojaźni Bożej – „abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża”
Chrześcijanin to człowiek, który powinien żyć bez jakiegokolwiek lęku, zgodnie ze słowami Pana Jezusa z Jego Mowy Pożegnalnej w Wieczerniku: „To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16, 33). Chrystus zwyciężył świat swoją miłością miłosierną i dlatego każdy, kto trwa w Jego miłości, nie ma lęku, ponieważ – jak pisał św. Jan Apostoł – „doskonała miłość usuwa lęk” (por. 1 J 4, 8). Jest jednak jedna rzecz, której powinien się on obawiać – jest nim grzech, który stanowi obrazę Boga, a także krzywdę wyrządzoną drugiemu człowiekowi i samemu sprawcy zła.
Módlmy się teraz słowami Aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu, którego dokonał w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 roku św. Jan Paweł II:
Boże, Ojcze Miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!